penna

Fransaschein l'ha 'l Bèc 'Smort

di valente faustini

In occasione dei 100 anni della fine della grande guerra pubblichiamo una poesia di Valente Fustini, del 23 luglio 1915, dove racconta le ultime ore del Kaiser Francesco Giuseppe, in chiave umoristica e satirica. Faustini vede l'imperatore sul letto di morte che nel delirio scambia il diavolo (venuto a reclamare la sua anima) per il suo notaio e vuole stilare il testamento. Alla fine però non c'è nulla di Cecco-Beppe che sia degno di essere lasciato ai posteri.

I giurnàj, l'è chemò bella
ch'i tran fòra la nuvella
che cul povar Franseschein
a l'è dre a tirà i scapein.
Tira e tira, o can da dio,
e c'sia long al vio vio !..
Vàda ! vàda!.. al post dal prett
ghè Bargniff apròv al lett;
a le negar cme un tisson,
'g lùzan i'occ cme dù carbon
e 'l scurnassa, e 'l ga fa segn
-A cà mia at ghè da vegn !-

Propria incò, l'anniversari
dal delitt pò sanguinari
c'ha limpì, par quant l'è tond,
ad sangu tùtt al mond,
Franseschein l'è in agunìa;
la so meint la ghè 'ndà via:
l'ha 'l Demoni l'è da pàr
e lù 'l crèda cl'è 'l Nudàr:
-Siur Duttur, l'è gnì 'l mumeint !
A voi fà 'l me testameint !-
Dis 'l Diàvul: Sì 'l me fiò;
rùga infond e còinta sò !-

-Donca, adsum: La me Curonna !..
Rassa infama e buzzaronna,
sti brigant a di'Italian
i t'am l'han guastà, i t'am l'han;
e in ssant'ann da stu lavur
l'arà pers al so valur !..-
Dis Bargiff: -La val dil futt !
la tarrùm in dal ferr rutt.-

-'L me Impero ! ..qul lemò
l'è stà seimpar un ragò
ad carnùssa ad tùtt il rass
plaj, tiracca, cudg'ad grass,
cla vàl miga adess, dabon,
gnan la spesa dal stùvon !-
Dis Bargniff; -Le guast afatt !
'L darum da mangià al gatt !-

-La me Spà !.. ag vèddia ciàr ?..
o 'l curtell el d'un masslàr !
Soja me ca sbaglia, a soja,
o la sgùra ela dal boja !
àda lè cma l'è luseinta,
piina ad deint e sanguneinta !..
Dis Bargniff:-Ai me diavlass,
da fàgh deintr' un pistagrass !-

-I me Spron !.. ah! n'am cunfond,
ienn i spron pò dùr dal mond,
e a cavall me ho calpistà
legg, diritt, ùmanità;
sod e donn, tùtt era bon
pri me deint e i me rugnon.
Dim Duttur: a chi ja lassia ?..
(e 'l la guàrda fiss in fassia).
Dis Bargniff: -Ai me dannà,
par fà il past bell'a-scaccà !-

-La me Bursa !.. t'al digh me
c'a gn'ho avì di bei dinè !
Dis ch'nen miga roba mia !
N'el mja me, tùtt qull c'ag sia ?!
In dal mond an ghè l'iguala !
A chi g'oja da lassàla ?..
-Ai me diàvuj, parbiosbacc,
par la pippa e pr'al tabacc !-

-L'Anma mia !.. -Bargniff, rabì
n'al la lassa gnan finì:
-Che trujàda adess et ditt ?..
con sti scanduj ? sti delitt ?..

A l'è roba da lamò infonda
e l'è un pess c'ag fag la ronda !
A vòj fàna un matt tìsson
da mètt sutt al pugnatton..
e tuccàl con la mùjetta
tant c'le roba poca nètta !-

Franseschein, scrulland la testa:
E 'd pulid donca, cs'am resta ?
Dis Bargniff: -An t'è restà
che la furca pr'impiccà;
ma prin quant a qulla lè
lassa fà c'at dastrigh me:
A t'impich in dl' Infernùss:
la me insegna, innans a l'ùss !-

E Bargniff cunteint, bel duls,
'l ga tasta atteint 'l puls
e 'l barbigna, e po 'l scurnassa,
da la gioja lù 'l sghignassa,
c'al ga-pronto ! -lemò in man
'l cavèstar d'Oberdan.


disegno di luciano ricchetti


cecco beppe visto da pepp. sidoli


la grande italia opera di pacifico sidoli